Nominacja LBA oraz misja, którą ze sobą niesie.

To kolejna nominacja, którą otrzymałam od jednaj z blogerek. W sumie po troszku o nią się prosiłam. I choć na początku wcale ta zabawa mi się nie podobała, to przyznam się, że wciągnęła mnie i to bardzo! Ale co za misja jest związana z moim LBA? Już wszystko Wam tłumaczę...

W pierwszej kolejności dziękuję za wyróżnienie mojego bloga od MatkaBezKitu To dzięki Tobie mogę nominować te właśnie osoby.
I tu właśnie zaczyna się wspomniana w tytule moja misja. Chcę nominować tych, którzy prowadzą swojego bloga rok lub krócej. A nawet kilka tygodni lub dni.

Jak ich znalazłam?
A no wstawiłam komentarz, to tu, to tam i weszłam w komentarze na innych blogach napisane przez innych blogerów - między innymi właśnie tych, których chcę nominować dzisiaj. Jak widzicie, warto komentować u innych.
Wiem jak bardzo potrafi zmobilizować komentarz w poście. Bo mało kto lubi pisać tylko dla siebie, bez żadnego odzewu. Fajniej, gdy wiemy, że ktoś z nami jest. Pozostawiłam więc najpierw  po sobie ślad w komentarzu, a następnie skopiowałam adres bloga i teraz nominuję...

Ale najpierw podam odpowiedzi do mojej nominacji od MatkaBezKitu:

1. Co Ci daje blogowanie (co Cię kręci w blogowaniu)?

Blogowanie przede wszystkim daje mi niezłego kopa do działania. Dzięki temu, nie mam czasu na rozczulanie się nad sobą i tęsknotą za kimś, lub czymś.  Mam cel, mogę pisać i dzielić się swoim życiem oraz swoimi przemyśleniami.  Dzięki temu nie czuję się samotna.

2. Mocne strony (Twoje)?

Trudne pytanie. W zasadzie jestem bardzo krytyczna i surowa wobec siebie, ale… 

Może moją mocną stroną jest to, że staram się nikogo z góry nie oceniać, zanim dobrze go nie poznam. I mam jakiś tam talent artystyczny. Może nie super hiper wspaniały, ale potrafię wyróżnić się z tłumu.

3. Wolisz rano czy wieczór?

To chyba zależy od tego co mam zaplanowane w danym dniu i jaki mam humor. W latach szkolnych mogłam wieczorami uczyć się do późna, a rano wolałam odsypiać. Teraz wieczorami odpoczywam, by wcześnie rano wstać i nadrobić zaległości. Raczej wolę poranki.

4. Biało-czarny, czy kolorowy?

Uwielbiam kontrasty na ścianach i w ubiorze, a wszystkie dane mi obietnice traktuję serio, albo coś jest albo tego nie ma - więc chyba biało-czarny.

5. Wieś czy miasto? i dlaczego

20 lat mieszkałam w mieście, zawsze pragnęłam życia na wsi. No i jestem. Lubię to miejsce, ale mam momenty, że tęsknię za miastem i tymi wszystkimi ludźmi, których zawsze miałam blisko siebie. I sklepy blisko i szkoła i wszystko inne. Ale chyba jednak wioska ma w sobie to coś, co mnie urzekło i co do niej przyciąga. Raczej wieś.

6. Ekstrawertyk czy introwertyk a może ambiwertyk - kim Jesteś?

Zdecydowanie ambiwertyk. Jestem wesoła, energiczna i spontaniczna. Ale bywam spokojna i wyciszona. Uwielbiam zawierać nowe znajomości, dość łatwo nawiązuję kontakty, ale tak naprawdę zależy to od tego jakie ma do mnie podejście nowo spotkany człowiek. Jeśli widzę, że jest niedostępny lub negatywnie nastawiony, to i ja się nie wychylam.

7.Jakie wczasy wolisz: namiot, pensjonat i pełen luz, czy all inclusive i exclusive?

Mamy za sobą bardzo ciężki rok. Ciężki bo pracowity, emocjonalnie - wspaniały. Ale chciałabym odpocząć, zrelaksować się, więc gdybym tylko miała pieniążki to skusiłabym się na coś exclusive. Choć i pensjonat nie byłby złym rozwiązaniem. 

8. Radio, czy tv, co wolisz bardziej?

I tutaj Ciebie zaskoczę, bo gdy tylko mam możliwość do odpoczynku od hałasu i gwaru, który serwują mi dzieci wyłączam wszystko i rozkoszuję się ciszą. Nie lubię głośnej muzyki, czy wrzeszczącego telewizora. Ale od czasu skuszę się na film, serial a w samochodzie radio. Nie jestem w stanie wybrać, co lepsze.

9. Spacer po lesie, czy po centrum handlowym (tylko szczerze!)

I tutaj zaskoczę niejedną osobę. Możecie mi nie wierzyć, ale nienawidzę zakupów! Mąż siłą zabiera mnie do centrum handlowego, bym kupiła sobie cokolwiek. Bluzeczka, sukienka, buty – dla mnie to po prostu koszmar! Zdecydowanie spacer po lesie.

10.Urodziny ze znajomymi (wolisz wyprawić) przy ognisku czy w lokalu?

Oczywiście, że ognisko! A, że moje urodziny są w sierpniu, to nie mam z tym najmniejszego problemu ;-)

11. Czy chcesz być mega popularną blogerką i jeśli chcesz to dlaczego?

Założyłam bloga, bo potrzebowałam kontaktu z ludźmi. Być może i przeszło mi przez myśl, by stać się kim więcej i coś w tej sferze osiągnąć, ale chyba nie jest to dla mnie. Lubię swoje spokojne życie i chyba tak jest dobrze. A popularność wiąże się z hejtami i ciągłym gadaniu, a ja zupełnie sobie z tym nie radzę, więc popularność odpada.

Najpierw moim nominowanym przybliżę ideę LBA:

„Nominacja do Liebster Blog Award jest otrzymywana od innego blogera w ramach uznania za „dobrze wykonaną robotę”. Jest przyznawana dla blogów o mniejszej liczbie obserwatorów, więc daje możliwość ich rozpowszechnienia. Po odebraniu nagrody należy odpowiedzieć na jedenaście pytań otrzymanych od osoby, która Cię nominowała. Następnie Ty nominujesz 11 osób (informujesz je o tym) oraz zadajesz im jedenaście pytań. Nie wolno nominować bloga, który Cię nominował.”

Nominuję:

http://pozyciuzycie.blogspot.com/

http://www.eventmamy.pl/

http://dwudrzwiowaszafa.blogspot.com/

http://mamatorka.blogspot.com/#

http://czasemtakjestczasemtakjest.blogspot.com/

http://matkapuchatka.blogspot.com/

http://mama-pelen-etat.blogspot.com/

http://bellazpociagu.blogspot.com/

http://budujemy-gniazdo.blogspot.com/

http://seniorittaaaa.blogspot.com/

http://kilka-moich-chwil.blogspot.com/

A to moje pytania do Was.

1. Napisz kilka słów o sobie.

2. W jakim celu założyłeś/aś bloga?

3. O czym najbardziej lubisz pisać?

4. Boisz się reakcji najbliższego otoczenia na pisanie przez Ciebie bloga czy masz to "w nosie"?

5. Twoje posty są przemyślane czy pisane pod wpływem "chwili"?

6. Co lub kto był inspiracją założenia przez Ciebie bloga?

7. Co zmieniłbyś/abyś w swoim życiu?

8. Czego nie lubisz w ludziach?

9. Jesteś optymistą czy pesymistą?

10. Czujesz się spełnionym człowiekiem?

11. Jakie blogi najbardziej lubisz czytać? (mam na myśli styl, a nie nazwę)

Moja misja zakończona. 

Mam nadzieję, że ucieszy nominowanych,

trochę napracowałam się, by ich wyszukać.

Ale się cieszę, że na Was kochani trafiłam.

Bo czasem mały gest wystarczy, by dodać otuchy i zachęcić do pisania.

Blog to fajna sprawa i choć wymaga czasami kilku wyrzeczeń, poświęceń i czasu,

to warto go pisać. 

A co Wy sądzicie o pomyśle nominowania tych, którzy swoją przygodę z pisaniem nie dawno zaczęli?