Budujemy nowy dom - nerwowy czas!

Chociaż marzenie nasze się spełnia  i to w dość błyskawicznym tempie, budujemy nowy dom, to niestety nerwów przy tym jest dość sporo. I wiecie co? W sumie, to jak tak usiądę i ze spokojem na to wszystko spojrzę, to wydaje mi się, że tak naprawdę te nerwy to sami sobie stwarzamy i sami je podkręcamy do granic. Ale czy jest możliwe zrobić to na spokojnie?

Myśl, że budujemy nowy dom wiązała się z naszą ekscytacją i ogromną radością. Miał to być wyjątkowo miły okres w naszym życiu, ale... no właśnie, te ale...  zacznijmy od początku. Przeanalizuję poszczególne etapy budowy.

Najpierw fundamenty!

Zaczęliśmy działać we wrześniu 3 lata temu. I miało być spokojnie, bez nerwów i presji. A gdy już pieniążki były, i materiał na wymurowanie fundamentu został kupiony, to i pogoda się popsuła. I tutaj nagle całe luzackie podejście zamieniło się w nerwy i ogromną presję. Trzeba było szybko wszystko zakończyć, by mróz i śnieg nie zmarnowały włożonej pracy i zainwestowanych pieniędzy. To było szaleństwo! Nigdy nie zapomnę jak po ciemku chłopaki murowali i ocieplali mury. Zapalali lampę i w półmroku w miarę możliwości kończyli, to co było konieczne do zrobienia jeszcze przed zimą. Ręce im marzły od kanoldów i zaprawy, a ja już od patrzenia czułam jak mi zimno. Ale udało się. Nic się nie zmarnowało!

Kredyt!

Na początku budowy założyliśmy sobie, że kredytu brać nie będziemy. Mieliśmy w planach, że będziemy odkładać pieniążki i w miarę możliwości inwestować wszystko w dom. Choćby miało to trwać 10 lat, tak właśnie miało być. Ale gdy mury zaczęły się piąć w górę, pragnienie bycia na swoim tak bardzo wzrosło, że za wszelką cenę chcieliśmy swoje marzenia przyśpieszyć i zrealizować je dużo wcześniej. Tym sposobem stanęliśmy pod presją wzięcia kredytu. I jeżdżenie, dopytywanie się o zdolność kredytową, oraz zrobienie wszystkiego by ją otrzymać, również pochłonęło wiele naszego czasu oraz nerwów. A miało być tak spokojnie.

Budowa dachu!

Owszem, kredyt nam przyznano. I pieniążki są, ale jeszcze trzeba mądrze wszystko przemyśleć, by wszystko wystarczyło aż do samej przeprowadzki.

Przyszedł czas na zrobienie dachu. Wiedzieliśmy, że pochłonie to sporą ilość gotówki. Mieliśmy jednak dwa wyjścia i możliwość zaoszczędzenia, jak się okazuje dość sporej kwoty. Robociznę po znajomości miałam darmową, ale obawialiśmy się, że nie damy rady w realizacji planu. Bo jakim cudem jeden fachowiec poradzi sobie ze zrobieniem tak potężnej konstrukcji bez pomocy doświadczonych ludzi? Długo nad tym wszystkim myśleliśmy i wiele nocy z tego powodu nie przespaliśmy. Chcieliśmy nawet dla wygody naszej i fachowca zamówić firmę i gotową konstrukcję. Ale jednak daliśmy szansę sobie na zaoszczędzenie i fachowcowi na wykazanie się. I wiecie co? To był strzał w dziesiątkę.

Teraz wiem, że nasze nerwy były bezpodstawne. Niby jeden, mały człowiek, ale naprawdę wiedział co robi, znał się na swojej robocie a my ludzie małej wiary zupełnie niepotrzebnie się nakręciliśmy. Wszystko poszło według planów, a nawet i szybciej. Teraz wiem, że trzeba zaufać ludziom i ich zdolnością!

Wykończenie domu.

O tym, że wybór drzwi nie był prosty już pisałam TUTAJ. Ale to pikuś w porównaniu z wyborem mebli do kuchni i płytkami do całego domu. Tak bardzo jesteśmy już tym zmęczeni, że o łazience już nawet sił nie mamy myśleć – kurczę, a trzeba, nikt za nas tego nie zrobi.

I jak się nie denerwować, kiedy trzeba podjąć decyzję na kilkanaście lat, a może i nawet na całe życie? Wszystko do siebie musi pasować. Każdy najmniejszy detal ma tutaj znaczenie. A ja pomimo zdolności artystycznych, akurat w tym kierunku wyobraźni i pomysłu na aranżację nie mam. Jakieś tam płytki wybraliśmy, ale jeszcze nie kupiliśmy, nawet nie zamówiliśmy. Nadal nie jestem pewna czego chcę, i nadal nie wiem czy wszystko będzie ze sobą współgrało.

I oczywiście chodzę nabuzowana i wara mnie dotykać, bo jak wybuchnę to nie ręczę za siebie!

Fachowcy!

Tyle się słyszy narzekania i marudzenia na ludzi potrzebnych do budowy domu. A ja na całe szczęście trafiłam naprawdę na same cudowne osoby. Pewnie dlatego, że wszystko było robione po znajomości. Marcin wiedział z kim mamy do czynienia i wiedzieliśmy, że możemy tym ludziom w 100% zaufać. I zaufaliśmy i nie żałujemy. To naprawdę są to cudowni ludzie i wszystkim Wam życzę tak spokojnej budowy. Ale co z tego, że mamy cudownych ludzi, jak tak i tak nerwów nie potrafię opanować? Wiem, że jesteśmy umówieni na ten a nie inny termin, ale już na zapas myślę, czy na pewno nic nie zaskoczy ich i czy się wyrobią z czasem.

A to wszystko właśnie przez nich, przez tych naszych fachowców to wszystko! Bo gdyby nasze ekipy nie były tak zorganizowane to to wszystko nie poszłoby w takim tempie i nie zależałoby nam na tym, by na święta się wprowadzić. A teraz już tak niewiele zostało do zrobienia, i tak niewiele jednocześnie czasu jest na wykończenie. Tak więc każdy dzień opóźnienia wiąże się z dodatkową adrenaliną!

Odbiór domu, prądu, wody…

Tego boję się najbardziej. Mogłoby się wydawać, że jak już wszystko będzie zrobione to się wprowadzamy i już! A nie, okazuje się, że nie! Wszystko musi być sprawdzone i odebrane przez odpowiednie organy. Nie wiem jak to będzie z całą resztą, ale wiem, że już z prądem jest nie za wesoło. Mamy wszystko podłączone, ale okazuje się, że jednak nie do końca według przepisów. I być może nawet dwa lata będziemy musieli czekać na odbiór! Po prostu chyba prędzej do reszty osiwieję, albo co gorsza wyłysieję niż się wprowadzę na nowe.

I jak widzicie, budowa domu to czas okropnej nerwówki i wiele nieprzespanych nocy. I pomimo tego, że wiem, że nie zawsze mam powody do denerwowania się, to po prostu nie potrafię się powstrzymać i o tym wszystkim nie myśleć.

A Ty też masz tak czasami, że pomimo świadomości, że wszystko jest pod kontrolą denerwujesz się mimo wszystko?